Bükemediğin eli öpeceksin

Galatasaray dün yarı finale yükselirken herkesin şapka çıkarması gereken bir futbol oynadı. Hakkı olanı aldı. Rakibini her istikametiyle futboldan soğuttu.Öyle bir birinci yarı izledik ki ben Fenerbahçe’nin Galatasaray önünde bu kadar ezildiği bir 45 dakika bugüne kadar izlemedim.
Hani Galatasaray 13 – 14 kişi oynadı desek şaşırtan olmaz. Sahanın her yerindeydi Galatasaray. Bu dönemin tahminen de en âlâ futbolunu oynadı. Yanlışlı tek kul yoktu.
Ne konum verdiler ne de rakiplerine şut attırdılar. Pas yüzdesi en üst seviyedeydi. Rakip alanda bastılar, rakiplerini çıkarmadılar, nadir hamlelerde da nefes aldırmadılar.
Şöyle yazayım şayet Barış Alper gününde olsa birinci yarı 4 ya da 5 olurdu.Fenerbahçe o kadar çok pas yanılgısı yaptı ki saymayı unuttum. Güya kadro öğle maraton koşmuş maça o denli çıkmıştı. Bu berbat manzaranın hiçbir açıklaması yok. Olağan bir de taktiksel durum var.
Galatasaray’ın alana çıkardığı takımın ne yapacağı aşikâr. Uzun toplar Osimhen, Yunus ve Barış ile rakip kaleyi zorlama. Yani bunun Mourinho’nun anlamaması mümkün değil. Fakat ortada tedbir ismine hiçbir şey yoktu. Rakibin taktiği tıkır tıkır işledi.
Ve üstelik rakipte Osimhen üzere bir silah bulunuyor. Adam en rahat maçlarından birisini oynadı. İstediği her yerden şut attı. Baş vurdu. Asist yaptı. Hiç kimse dur demedi. Belirli ki Mourinho tedbiri Allah’ın hikmetine bırakmıştı.
Herkes maçın farka gideceğini düşünürken Szymanski’nin hiç yoktan Kostiç tarafından yaratılan attığı gol geldi.Peki bu gole karşın ikinci yarıda değişen bir şey var mı? Hayır yok. Oyunun hakimi yeniden Galatasaray’dı. Yeniden konumlar yakaladılar. Ancak atamadılar.
Fenerbahçe ise kaos futbolunu tercih edip rakibe yüklendi. Lakin yüklenirken ne denetim vardı, ne tertip?
Şimdi sayıyorum. Fred, Amrabat, Oğuz, Szymanski, Kostiç, Çağlar bu dönemin en makus topunu oynadı. Bu kadar adam berbat oynuyorsa Fenerbahçe’nin bu maçı kazanma ihtimali ne olabilir ki? Üstelik karşında dönemin en yeterli topunu oynayan bir Galatasaray karşısında.
Yani bükemediğin eli öpeceksin. Yani Okanball futbolu klasik Mourinho futbolunu ezip geçti. Bence bu maçın özeti bu.
Fenerbahçe kulübesinde güya hoca yoktu. Herhalde bu maç Portekizli hocanın tarihinde kara bir sayfa olarak kalacak.
Sonuç olarak Galatasaray sonuna kadar hak etti. Son dakikalarda bir gol yeseydi ve maç uzatmaya gitseydi sahiden yazık olacaktı.

Kaynak: Milliyet