Bu bir veda maçı oldu.
Kırılmak camın mukadderatında varmış. Fenerbahçe’nin bahtı de motamot bu türlü…
Fenerbahçe birinci yarının çabucak başında daha motoru ısınmadan golü yedi. Skriniar’ın makus pası ve geriden Ramazan’ın boş alanda yakaladığı topu Livakoviç’in altından topu filelere göndermesi bir şok tesiri yaptı.
Tabii burada Gökhan’ın harika asistini unutmamak lazım.Tabii bu şok gol, Fenerbahçe’nin çabucak aklına başına getirdi. Rakip kalede ağır baskı kurdu. Konumlar buldu.
Göbekten ve bilhassa Maximin’in kanalından daima gol aradı. Beraberlik golü daha da erken gelebilirdi. Lakin alanda baş ayarı bozuk bir En-Nesyri vardı. Olağanda leblebi üzere atacağı gollerde ya fazla ya da az yükseldi. Bir türlü ayarı tutturamadı. O yüzden golde gecikti.
Ancak bilhassa 25. dakikadan sonra enteresandır Mert Müldür sol kanatta harikulade bir halde oyuna yükünü koydu. Bitmek tükenmek bilmeyen bir güç ile kadrosunu hamleye yönlendirdi. Bunlardan birinde de Maximin’in ortası Bilal’in topu elinden kaçırması ile Talisca beraberliği getirdi.
Fenerbahçe yediği golden sonra oyun üstünlüğünü büsbütün eline geçirdi. Fakat bilhassa Fred’in pas trafiğinde daima kusur yapması, durum çeşitliliğini engelledi.
Maçın ikinci yarısı tam bir kaygı sineması üzere geçti. Kayseri ikinci yarıya tekrar golle başladı. Livakoviç eline koluna hakim olamayınca kalesinde bir sefer daha golü gördü.
İlk yarının birebir imgeleri ikinci yarıya da yansıdı. Golden sonra Fenerbahçe inanılmaz baskı kurdu. Bu baskılardan golü de çıkardı. Akabinde galibiyet golüne de kavuştu.
Ancak Fenerbahçe defansı dün o denli sarsak bir günündeydi ki, Mourinho’nun savunmaya Çağlar’ı destek etmesi bile yarar etmedi. Tekrar Kayseri göstere göstere üçüncü golü attı. Ve o denli bir gol ki, 2. golün birebiri. Sağdan Gökhan orta ve baş gol. Bir kişi bile yükselmiyor, kaleci çıkmıyor ve Kayserili oyuncu rahat rahat kafayı vuruyor.
Arkadaş her şeyi de teknik yöneticiden bekleyemezsin ki… Bazen futbolcular da insiyatif almalı.
Kayseri’den Gökhan’a üç asist bahtı verdin mi futbolcu olarak da kendini sorgulamalısın.
Tabii bir de şu var. Mourinho maçı çantada keklik görmüş.
Aylardır oynamayan Carlos’un şu maçta ne işi var? Neden Kayseri önünde çift forvet oynamıyorsun? Diğer hangi maçta çift forvet oynayacaksın? İrfan Can ne etti sana? Geçen hafta tek forvet Dzeko oynuyorsun. Adam düzgün de oynadı. Neden bu hafta kesiyorsun?
Daha birçok soru var. Lakin giden gitti.Tabii bir de Fenerbahçe şanssızlığı diye bir şey var.Direkler, kaçan goller, son anda rakibin bir yerlerine çarpan toplar ve kalene gelen üç topun gol olması. Yani dördüncü konum yok.
Neyse, bu dönem da gitti. Yalnızca kendi sahanda puan kaybettiğin Samsun ve bu maçı kazansan yeniden tepeye ortaksın. Lakin yok. Bir yerde kilitlenip kalıyorlar. Bu son virajlarda o denli maçlar oynuyorlar ki, “Yok artık Fenerbahçe” dedirtiyorlar. Suyundan mıdır, havasından mıdır bilemedim.
Viyana’da dans sürdükçe dünyanın sonu gelmezmiş. Lakin Fenerbahçe için dün gece bir sondu.
Kaynak: Milliyet
Bir yanıt bırakın